Vidakovićeva misa nosi naziv Staroslavenska jer je pisana na staroslavenski tekst misnog bogoslužja. Analizirajući stavke kao zasebnu cjelinu, u formalnom pogledu ne možemo govoriti o nekim pravilnim i poznatim glazbenim oblicima, osim prvog i zadnjeg stvaka mise, stavaka "Gospodi" i "Aganče". Albe Vidaković češće upotrebljava plagalnu kadencu negoli autentičnu, te u većini slučajeva promjena tonaliteta biva anticipacijom novog formalnog dijela, čime osigurava specifičan tonalitetni plan u odnosu na formalni plan kompozicije.